De foto in de thumbnail is een kunstwerk van Maria Kojic.

Duurzaamheid in de zorg. Er wordt steeds meer over gesproken. Maar Marloes Arkesteijn schreef er een lied over. Naast singer-songwriter, werkt zij als transitiemaker bij de Provincie Zuid-Holland aan een circulaire economie. Vanuit haar inzet voor een duurzame wereld ervaart ze hoe belangrijk het is om dit mensen samen te doen die er echt vanuit hun hart in zitten. En zag daarbij kans om met haar muziek een rol in te spelen.

Het idee om een lied te laten schrijven over het afval in de zorg, kwam van dr. Nicole Hunfeld, ziekenhuisapotheker in het Erasmus MC. Zij coördineert de onderzoeksgroep Sustainable Hospital binnen de Convergence. Nicole zet zich in voor een Groene IC en spreekt geregeld op congressen over haar aanpak.

Bittere pil

Nicole: ‘Via LinkedIn zag ik dat Marloes liedjes over duurzaamheid schrijft, en ik dacht: dit kan mij ook helpen om mensen mee te nemen in mijn missie. We hebben gebrainstormd en Marloes kwam daarop met dit prachtige, positieve lied. Daarin bezingt ze de bittere pil die het afval in de zorg veroorzaakt, én worden mensen opgeroepen om mee te doen. Want iedereen heeft een puzzelstukje in zijn of haar hand. Alleen samen kunnen we het verschil maken. .’

Het lied is voor iedereen te beluisteren op Spotify en YouTube.

Green deal

Erasmus MC RvB-lid Joke Boonstra is blij verrast met deze creatieve zet om duurzaamheid in de zorg onder de aandacht te brengen. Als vice-voorzitter heeft zij onder andere duurzaamheid in de portefeuille. Joke: ‘Namens alle UMC’s ondertekende ik in november vorig jaar de Green Deal 3.0. Onze doelstellingen als universitair medische centra zijn concreter dan ooit én zeer ambitieus. Zo mag in 2030 slechts 25 procent van de afvalstromen van zorginstellingen nog bestaan uit ongesorteerd afval. De rest moet allemaal gescheiden én hergebruikt worden. Maar er is altijd meer awareness nodig op dit gebied. Ik hoop dat het lied daaraan gaat bijdragen.’

Beweging

Marloes schrijft op haar website wat haar drijft: ‘Wat doe je wanneer je wens voor de wereld zo diepgeworteld is, dat woorden tekortschieten….? Dan ga je zingen! Vanuit mijn werk aan een duurzame en circulaire wereld valt het me op dat we allemaal heel veel praten en weten, maar er uiteindelijk weinig verandert. Beweging ontstaat immers pas als je ergens door geraakt wordt. En laat muziek nou hét instrument zijn dat dwars door alle ‘ja maar, wat als’-gedachtes de (snel)weg vindt naar het hart.’

Kunst

Het is niet de eerste keer dat er met kunst aandacht wordt gevraagd voor het afvalprobleem in de zorg. Eerder maakte Maria Kojic een foto waarbij ze temidden van haar operatie-afval lag. Dit beeld is ook gebruikt als afbeelding bij het lied.

Lyrics

Wacht niet tot morgen

We zorgen voor haar, zodat ze weer leert lopen
We zorgen voor hem, zodat hij nog kan hopen
We worden steeds slimmer, en we kunnen steeds meer
Maar zorgen ook voor rotzooi,  elke handeling weer

Hoe kan dat in de zorg?  zul je misschien denken
Zoveel plastic, zoveel afval, dat is toch niet gezond?
Het zijn bergen met pincetten, pillen, pleisters, noem maar op
Dit moet toch anders kunnen, hoe gaan we zorgen dat dit stopt?

Het jeukt, het schuurt, het irriteert
Omdat het niemand interesseert
We doen zoals het altijd gaat
Maar dat gaat toch veel te traag!?

Refrein
Het gaat om jou het gaat om mij, en raakt ons allemaal
Hoe moet dat morgen? We maken ons zorgen
Het gaat om jou het gaat om mij, en raakt ons allemaal
dit zijn de zorgen, wacht niet tot morgen

Het afval in de zorg, is een bittere pil
Hoor de dokters en patiënten, dit is toch wat niemand wil
We zitten muurvast in patronen, het wordt steeds erger met de dag
Kom stap uit je gewoontes, pak jij vandaag je kans?

Het jeukt, het schuurt, het irriteert
Zolang er niemand reageert
We doen zoals het altijd gaat
Of verander jij vandaag?

Deze puzzel heeft wel honderdduizend stukjes
en jij hebt ook een stukje in je hand

Het gaat om jou het gaat om mij, en raakt ons allemaal
Hoe moet dat morgen? We maken ons zorgen
Het gaat om jou het gaat om mij, en raakt ons allemaal
dit zijn de zorgen, wacht niet tot morgen