Even leek het erop dat Elon Musk zijn tanden zou stukbijten op water. De nieuwste Tesla-fabriek, strategisch gepland in het noorden van Mexico om te profiteren van zowel de lage lonen als Amerikaanse klimaatsubsidies, stuitte op bezwaren van president López Obrador. „Als er geen water is, komt er geen vergunning”, zei de president in februari. Niet de infrastructuur, de beschikbare arbeid of het belastingstelsel bepaalde hier het vestigingsklimaat, maar zoiets basaals als water.

De jarenlange droogte in het noorden en midden van Mexico begint permanente trekken te krijgen. Het belangrijkste waterreservoir staat op het laagste peil ooit, waardoor de waterdruk op de kranen in Mexico-Stad verlaagd moest worden. Het dwingt de president tot onorthodoxe maatregelen, zoals het ontmoedigen van investeringen die veel water kosten. Zo heeft hij een brouwerij al zover gekregen zich in het zuiden te vestigen. Met Musk sloot hij een deal: Tesla zal al het benodigde water hergebruiken en mag dus toch zijn fabriek (een investering van 5 miljard dollar) bouwen.

Een andere groep belanghebbenden, de boeren, vroeg de overheid wanhopig om ‘de wolken te bombarderen’. In maart en april voerde de luchtmacht tientallen vluchten uit boven de noordelijke staten Nuevo León en Baja California om zilverjodide in de wolken te verspreiden. Cloud seeding heet dit, wolken zaaien, om kunstmatig regen op te wekken.

[…]

„Wolken zaaien om systematisch meer regen te genereren is een achterhoedegevecht”, zegt Pier Siebesma, hoogleraar op het gebied van wolken en neerslag aan de TU Delft en onderzoeker bij het KNMI. „De aangetoonde neerslagtoename is momenteel maximaal maar zo’n 10 procent. Veel landen zeggen dat ze enorm succesvol zijn, maar dat is moeilijk aan te tonen. Daar staat tegenover dat Israël na tientallen jaren experimenteren is gestopt, omdat de opbrengst niet opweegt tegen de kosten.”

Voor Zuid-Europa, dat gebukt gaat onder een bijzonder heet en droog voorjaar en waar water zo schaars is dat het tot arrestatie van illegale avocadotelers (Málaga) en voortijdige bosbranden (Pyreneeën) leidt, is cloud seeding dan ook geen oplossing, zegt Siebesma. „Het levert niet genoeg op. Bovendien is het daar vaak onbewolkt. Je hebt wolken nodig die op het randje van regenen zitten. Deze landen hebben er veel meer aan om neerslag zo goed mogelijk op te slaan als die eenmaal gevallen is.”

Toch zijn er dus landen die uit hun wolken willen persen wat erin zit. China is de kampioen: in 2020, toen volgens internationale media al 35.000 Chinezen aan weermodificatie werkten, kondigde de Communistische Partij aan het landoppervlak waar cloud seeding wordt toegepast in 2025 vervijfvoudigd te hebben, tot 5,5 miljoen vierkante kilometer, een gebied zo groot als anderhalf keer India.

Die schaal brengt nieuwe vragen met zich mee. In India ontstond bijvoorbeeld de vrees dat de Chinese plannen de Indiase moessonregens kunnen veranderen. Regendiefstal, heet het dan al snel. Hoogleraar Siebesma denkt dat dit zal meevallen. „De meeste moessonregen in India komt uit het zuidwesten, niet van over de Himalaya.”

Lees meer

Bron: NRC

Datum: 16 mei 2023

Interested to know more about the research of dr. Pier Siebesma? Frontrunner project: Climate change and vectorborne virus outbreaks